سرکوب و تبلیغات انحصاری دو اهرمی است که به موازات هم در نظام های دیکتاتوری بر علیه مخالفین بکار برده میشود .تبلیغات از این جهت انحصاری است که تبليغات مخالف یا اساسا امكان پذير نیست یا همراه با وحشت و ترس از دستگيری و پرداخت قیمتی گزاف است . درادامه
پیش از آغاز: شرمنده و پشیمانم که این نکته ها را پیش از مرگش نگفتم! و پشیمانی و شرمندگی ام چند برابر است که بر آنها واقف بودم و بر زبان نیاوردم:نکته نخست : قهرمانی که هرگز قهرمانی اش را برجسته نکرد!نکته دوم: در اتخاذ بزرگ‌ترین تصمیم زندگی اش کهادامه
اینو میشناسین؟ اسمش رضا بود. سیزده سالش بود که تو “سیمای آخوندی” ازش پرسیدن چه آرزویی داری؟ گفت: به آرزو فکر نکردم، زیاد کار می کنم، وقت ندارم به آرزوهام فکر کنم! رضا هیجده ساله که شد انگار فقط یک آروز داشت: مرگ! برای رسیدن به این آرزوش وقت گذاشت،ادامه
سال2021 میلادی بر همه ی عاشقان آزادی فرخنده باد «این زن از آسمان نمی آید» هدیه ی من به پیشتازانِ جنبش مقاومت، زنانِ رزمنده ی ارتش آزادی‌بخش ملی ایران این زن از آسمان نمی آید او زمینی ست، رو به رویِ من است! جانش از جنسِ عشق و آزادی هرادامه
«برای یلدای ایستاده در آستانه ی دَر» به چشمم نشان گرچه از خواب نیست به جانم تمنّای مهتاب نیست شبم همچو تهمینه آبستن است وِرا کودکی غیر سهراب نیست چو بالد، بمیرد به چنگِ غروب غروبِ ستم‌گر ولی باب نیست فراروی خود هرچه بینم غم است درادامه
برای پرواز برادر، مسئول و استادم، مجاهد کبیر حمید اسدیان حمید نصیری تو که رفتی….. تو که رفتی من از آیندة خود سیر شدم پشت یک زاویة کور زمین گیر شدم تو که رفتی شعر و قصه به عزای تو نشست کمر هرچه صداقت؛ آه! از این غم شکست توادامه
به ” سادگی” آراسته بود، دلش از عشق سرشار بود، در جانش پرنده ی آزادی پرواز می کرد. سینه اش از پیکار با پلشتی و پلشت های روزگار می جوشید. آرزویش رهایی ایران بود و سرمایه اش جان پرمایه اش بود. او مجاهد خلق بود! او حمید اسدیان بود: مجاهدادامه
